Z kart historii...

Lekkoatletyka bez wątpienia należy do najstarszych i odnoszących największe sukcesy dyscyplin uprawianych na ziemi koszalińskiej. Jej bogaty dorobek i tradycja nie powinny podlegać dyskusji. W sierpniu 1945 roku z inicjatywy kupców, rzemieślników i właścicieli zakładów usługowych powołano w Koszalinie Klub Sportowy Naprzód, który kilka tygodni później przekształcił się w klub Bałtyk. Koszaliński Klub Sportowy Bałtyk zarejestrowano oficjalnie dopiero 25 lutego 1946 roku, a pierwszym prezesem wybrano Wacława Majerowicza. Wkrótce klub przejął i zmodernizował stadion miejski. Początkowo zajęcia prowadzono w pięciu sekcjach sportowych, wśród nich była także lekkoatletyka. Faktyczny rozwój dyscypliny nastąpił jednak w latach 50. XX wieku.

Lata 50. XX wieku przyniosły także przemianowania nazwy. Nowe odgórne zasady funkcjonowania sportu nakazywały bowiem przekształcanie klubów w koła sportowe podlegające odpowiednim zrzeszeniom. W 1952 roku powstało Zrzeszenie Sportowe Start, które przejęło dotychczasowe sekcje Bałtyku. Wielosekcyjny Koszaliński Klub Sportowy Bałtyk reaktywowano oficjalnie 15 stycznia 1957 roku. W owym czasie lekkoatletyka należała do najpopularniejszych dyscyplin sportu w województwie koszalińskim a miasto Koszalin należało do wiodących ośrodków jej szkolenia w regionie. Imprezy lekkoatletyczne wielokrotnie uświetniały w tym okresie uroczystości państwowe. 3 października 1957 roku powstał Okręgowy Związek Lekkiej Atletyki w Koszalinie, a jego pierwszym prezesem został Teodor Gumienny. W skład zarządu weszli także inni przedstawiciele z Koszalina: Grzegorz Grochowski (wiceprezes ds. sportowych), Zygmunt Kwieciński (sekretarz) oraz popularny dziennikarz Janusz Sternowski.

Pierwsze znaczące sukcesy koszalińska lekkoatletyka zaczęła odnosić w latach 60. XX wieku.

W 1962 roku mistrzynią Polski juniorek w biegu na dystansie 1000 m została Ewa Szyszka reprezentująca LZS Koszalin. Zawodniczka koszalińskiego Bałtyku Wanda Szerszenowicz znalazła się w szerokiej kadrze olimpijskiej na igrzyska w Tokio w 1964 roku. W rywalizacji o miejsce w sztafecie 4x100 m przeszkodziła jej w dużej mierze kontuzja. Pierwsze medale rangi ogólnopolskiej przyniósł Klubowi Sportowemu Bałtyk Koszalin 1966 rok: mistrzynią Polski juniorek w biegu na 300 m została Bożena Smyczyńska, a tytuł wicemistrzyni Polski juniorek na 800 m wywalczyła Helena Brawer. W tym samym roku Helena Brawer jako pierwsza lekkoatletka koszalińskiego klubu wzięła udział w imprezie mistrzowskiej rangi międzynarodowej; w biegu na 800 m reprezentowała Polskę podczas mistrzostw Europy juniorów w Odessie. Również rok 1967 należy uznać za niezwykle udany. Bożena Smyczyńska zajęła bowiem pierwsze miejsca w biegu na 100 m oraz w biegu na 200 m podczas II Ogólnopolskich Letnich Igrzysk Młodzieży Szkolnej (Lublin, 17-22 lipca). Ta sama zawodniczka wywalczyła także tytuł mistrzyni Polski juniorek w biegu na 400 m, a swoją klasę potwierdziła ponownie będąc najlepszą na tym dystansie wśród juniorek rok później. W 1968 roku Bożena Smyczyńska reprezentowała Polskę w biegu na 400 m podczas odbywających się w Lipsku mistrzostw Europy juniorów. Natomiast rok 1969, to pierwsze miejsce w skoku wzwyż, które podczas IV Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Szkolnej (Warszawa, 16-22 lipca) wywalczyła Ewa Dulka.

W latach 70. XX wieku sekcja lekkoatletyczna Bałtyku Koszalin dominowała w regionie.

W 1970 roku Ewa Dulka reprezentowała Polskę w pięcioboju podczas rozgrywanych w Paryżu mistrzostw Europy juniorów. Zostało to docenione przez sympatyków „królowej sportu”, bo zawodniczka ta wygrała coroczny plebiscyt na najlepszego sportowca ziemi koszalińskiej. Rok później Ewa Dulka została mistrzynią Polski juniorek w skoku wzwyż. W latach 70. XX wieku medale rangi ogólnopolskiej zdobywali także: Ryszard Krzemiński, Stanisław Kłosowicz, Janusz Budnik czy Zbigniew Bieć.

W latach 80. XX wieku kalendarz imprez lekkoatletycznych był bardzo rozbudowany

Obejmował: zawody szkolne, międzyszkolne, mityngi okazjonalne, eliminacje rejonowe, biegi przełajowe oraz finał Koszalińskiej Olimpiady Młodzieży – największego i najpopularniejszego ówcześnie wydarzenia sportowego w województwie. Do wyróżniających się w tym czasie zawodników Bałtyku na arenie krajowej należeli m.in.: Artur Mielczarek, Elżbieta Wilniewczyc, Andrzej Sikora i Ewa Chmura. To nie był jednak wcale łatwy okres dla „królowej sportu” w Koszalinie. Zmalała liczba zawodników uprawiających dyscyplinę, zmalała tez liczba znaczących sukcesów. Bariery finansowe spowodowały odwrót od sportu wyczynowego na rzecz szkolenia młodzieży i organizowania imprez rekreacyjnych. Pod koniec dziesięciolecia dalsze istnienie sekcji lekkiej atletyki w Koszalinie stało pod dużym znakiem zapytania.

Przemiany ustrojowe lat 90. XX wieku też nie przyniosły znaczącej odbudowy lekkiej atletyki. Był to okres rezygnacji z klubów wielosekcyjnych. Sukcesy jednak się zdarzały – przykładem może być mistrzostwo Polski juniorek Agnieszki Kowalik z 1992 roku. W 1995 roku powołano do życia Klub Lekkoatletyczny Bałtyk Koszalin, który jest spadkobiercą i kontynuatorem historii oraz tradycji sekcji lekkoatletycznej przy Koszalińskim Klubie Sportowym Bałtyk. Pierwszy medal rangi ogólnopolskiej dla nowego klubu zdobyła w 1998 roku sztafeta 4x100 m w składzie: Emilia Nadolna, Małgorzata Wiechowska, Anna Kulesza, Katarzyna Głąbała; było to drugie miejsce podczas Małego Memoriału im. Janusza Kusocińskiego (mistrzostwa Polski młodziczek). Od tego czasu klub stopniowo się rozwija. Medale mistrzowskie rangi ogólnopolskiej zdobyli m.in. Marta Fryś, Wiktor Walczak, Joanna Sienkiewicz, Ayla Kisiel, Katarzyna Burczak, Kamil Teofilak, Jakub Wróbel czy Adam Kasprowicz. Do kadry Polski powoływany był również Tomasz Sosnowski. Szczególny dla klubu był rok 2011, kiedy to pierwsza reprezentantka klubu wywalczyła medal podczas imprezy międzynarodowej. Małgorzata Hołub sięgnęła ze sztafetą reprezentacji Polski 4x400 m po wicemistrzostwo Europy juniorek. Jej największy sukces to brązowy medal mistrzostw świata wywalczony ze sztafeta 4x400 m w 2017 r. Kiedy zliczymy wszystkie osiągnięcia tej zawodniczki, to okaże się, że już jest najbardziej utytułowaną lekkoatletką Klubu w historii. W 2016 roku reprezentowała też Polskę na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro.

Koszalińska lekkoatletyka mogła się rozwijać dzięki wielu wspaniałym i wybitnym trenerom.

Zaliczyć do nich należy m.in. Mariana Żurawika, Waldemara Podbielskiego, Kazimierza Holaka, Mieczysława Trzebiatowskiego, Edwarda Staśkiewicza, Andrzeja Jaroszyka, Jeremiego Szumowskiego, Edwarda Jacewicza, Andrzeja Świątkiewicza, Zbigniewa Maksymiuka i Mateusza Czepiela. Nie należy też zapomnieć o sukcesach sportowców niepełnosprawnych Startu Koszalin oraz weteranach lekkoatletyki z TKKF Koszalin. Oni również przyczynili się do przetrwania i rozwoju „królowej sportu” w Koszalinie.